Het was een drukke periode. Ik wist dat er veel concerten op de agenda stonden, maar op de een of andere manier kan ik van tevoren nog steeds niet goed inschatten hoe veel tijd dat daadwerkelijk kost op dat moment en of het misschien verstandig is om eens nee tegen een concertaanvraag te zeggen, of te overleggen of een later moment ook goed is.
In mijn agenda staan alleen aanvangstijden en concertlocaties. Dan lijkt het niet zo veel. Zoals eind augustus/begin september:
– vrijdag 28 augustus concert met duo Puur in Arnhem, 20.00 uur
– zaterdag 5 september concert met duo Flu&T in Echten, 15.45 uur
– zondag 6 september concerten met duo Puur in Eefde, 10.00 uur en Gorssel, 14.30 uur
– zaterdag 12 september concerten met duo Komari in Meppel, 13.45 uur en duo Puur in Meppel, 15.30 uur
– zondag 13 september concert met duo Komari in Emmen, 14.30 uur
Kijk, dat valt toch best wel mee? Maar wat is de praktijk? Naast mijn door-de-weekse-werkzaamheden (ArtEZ, ThiemeMeulenhoff, lesgeven, fluit studeren, repetities en dit alles voorbereiden), gezin (inclusief wat verjaardagen in de familie) en huishouden, kinderen halen/brengen naar en van school en de oppas, komt dit er, ten gevolge van de concerten, bij in het weekend:
– vrijdag 28 augustus. Ik speel ’s ochtends een half uurtje in, neem om 15.15 de trein naar Deventer (aankomst 16.15) waar ik bij Annegreet een hapje eet en samen met haar om 18.00 uur in de auto stap naar Arnhem. Daar komen we om 19.00 uur aan, altijd een uur eerder dan de aanvangstijd, zodat we voldoende tijd hebben om alles klaar te zetten en niet in de stress schieten als we toch in een file terecht komen. Van 20.00 – 21.15 spelen we een concert waarna we weer naar Deventer rijden en ik met de trein weer naar Meppel ga. Aankomst thuis: 23.40 uur.
Vandaag had efficiënter gekund en had ik later van huis kunnen gaan en niet bij Annegreet kunnen gaan eten, maar ik vind het ‘gewone’ contact minstens zo belangrijk als het ‘concert’-contact met haar.
– zaterdag 5 september. Ik speel ’s ochtends een half uurtje in. Stap om 13.40 in de auto en arriveer om 14.00 uur in Echten. Een concert dicht bij huis, heerlijk. Marjella en ik hebben een half uur de tijd om samen in te spelen en de boel klaar te zetten, want om 14.30 uur komen de gasten: we spelen tijdens een 40-jaar-huwelijksfeest. Om 15.45 uur zijn wij aan de beurt en ons concert duurt een uur. Om 17.10 stap ik weer in de auto en ben om 17.30 uur thuis.
– zondag 6 september. Ik speel ’s ochtends niet in, want ik neem de trein van 7.51 uit Meppel en arriveer om 8.45 in Deventer. Annegreet en ik rijden samen naar Eefde waar we 9.15 uur zijn en allebei een kwartiertje de tijd nemen om in te spelen. Van 10.00 – 11.15 uur spelen we een concert. Krijgen een kopje soep aangeboden, rijden om 12.00 uur naar Gorssel. Laden vast de spullen uit en zoeken een plekje om te lunchen. Geen vervelende pauze, want het is altijd gezellig met Annegreet. Om 13.30 gaan we naar de concertlocatie, zetten de boel klaar, spelen weer wat in, geven een concert van 14.30 – 15.45 uur, pakken weer in, rijden naar Deventer waar ik de trein neem en ik ben om 18.20 uur thuis.
– zaterdag 12 september. Ik speel ’s ochtends een half uurtje in, loop om 13.00 uur naar locatie nr 1, geef met duo Komari een concert va 13.45 – 14.15 uur. Blijf nog wat kletsen, pak mijn spul weer in, loop naar locatie nr 2, waar Annegreet ook net is gearriveerd. We zetten de spullen vast in de zaal, gaan buiten wachten tot we alles klaar mogen zetten (de hele dag door zijn er optredens waardoor we niet in alle rust alles klaar kunnen zetten), geven een concert van 15.30 – 16.00 uur. Kletsen nog wat met wat mensen die naar ons toe komen waarna ik naar huis loop. 16.30 uur thuis. Twee concerten, maar een korte werkdag. Heerlijk.
– zondag 13 september. Ik speel ’s ochtends weer een half uurtje in, word om 12.50 door Alma opgehaald, zijn om 13.30 uur in Emmen waar we alles klaar zetten en inspelen. Van 14.30 – 16.00 uur geven we een concert en om 17.00 uur word ik weer thuis gebracht.
Ik merk, al voor het laatste concert, dat het me eigenlijk iets teveel is. De wereld lijkt sneller te draaien dan ik, de keelpijn komt steeds opzetten, maar onderdruk ik door liters thee met honing en eet meerdere paracetamolletjes. Ik verlang naar mijn bed en, ondanks dat ik zeker voldoende nachtrust heb (ik lig, zeker de laatste dagen, voor 21.30 uur in bed en word rond 6 uur weer wakker gemaakt door een van de kinderen of door de wekker), ik ben moe. De helderheid van het nadenken ontgaat me. Mijn ooglid begint te trillen en dat is voor mij echt een teken dat ik veel te moe ben en teveel heb gedaan en vooral: te weinig rust heb genomen. Wat me nog wel goed af gaat, zijn de concerten. Elk concert ben ik weer helder en speel ik echt fijn. En na een half uur na het laatste stuk kak ik weer in.
Dus vandaag doe ik even weinig. Kind 1 is naar school, kind 2 bij de oppas en om 13.45 uur moet ik pas weer in actie komen. Geen werk vandaag. Mijn fluit laat ik even liggen in de doos, andere werkzaamheden moeten maar wachten tot later deze week. De komende uurtjes vier ik weekend. In mijn eentje.
