Kerst 2014 verliep uiterst rustig, ik zat midden in mijn zwangerschapsverlof. Ik hoopte toen dat ik met kerst 2015 weer concerten mocht spelen. Dat is gelukt, het waren een paar drukke weken. Een kort verslag:
1) Een concert met duo Puur bij een erg gezellige kerstviering van een katholieke ouderenbond. Waar we steeds minder hoeven te spelen, omdat mensen ook vooral willen kletsen. Waar meneer pastoor te laat dreigt te komen, maar niemand zich daaraan lijkt te storen. Waar we een kerstverhaal van meneer pastoor horen over een kerststal en iets met Hans en Joost, maar dat zo saai wordt verteld dat we er weinig van mee krijgen.
2) Een concert met duo Puur in een zorgcentrum. Waar er teveel kerstversiering hangt en men nooit klassieke muziek luistert. En na ons optreden waarschijnlijk ook nooit meer. Waar een ‘HOSSA’ cd op maximaal volume wordt gezet zodra we naar buiten lopen. Maar waar ook nog eten ter plekke wordt gekookt en in pannen op de tafel wordt gezet. Een pluspunt!
3) Een intermezzo met duo Puur bij een concert van een mannenkoor. Waar een erg leuke sfeer hangt in een grote, te koude kerk. Waar ik met handschoenen aan zit te wachten tot we mogen spelen en ik bijna stik tijdens ‘Meditation de Thaïs’ (iets van combinatie verkoudheid, droge lucht, veel adem moeten halen) maar alles op alles zet om de laatste toon te halen.
4) Intermezzo’s met duo Puur tijdens een kerstviering in een zorgcentrum. Waar we weer een verhaal over een kerststal horen, maar dat het dit keer zo boeiend wordt verteld dat we het zo kunnen na vertellen! Waar ik ook nog nooit eerder een organist heb gezien met zo’n stalen gezicht tijdens de vele fouten. Maar ach, de meeste bewoners horen toch slecht.
5) Een concert met duo Puur in een zorgcentrum. Waar bewoners heel aandoenlijk, maar enorm vals, enkele kerstliederen met ons meezingen. Het tovert een lach op mijn gezicht, mensen genieten zichtbaar.
6) He, een concert zonder Annegreet! Ik mag met een koor meespelen. Waar ik boven bij het orgel mag staan en al last krijg van mijn schouders zodra ik ‘mijn werkplek’ zie. Het is de kunst goed te spelen zonder de organist een tik met mijn fluit te verkopen, zonder dat hij mijn lessenaar om gooit, ik én de dirigent én mijn bladmuziek kan zien. Waar ik toch wel met enige spanning speel, omdat ik best heel veel moet spelen zonder een van mijn vaste duo-maatjes. Maar waar ik achteraf ook zoveel complimenten krijg dat ik er bijna als een pauw zou kunnen rondlopen 🙂
7) Intermezzo’s met duo Puur tijdens een concert van een koor. Waar er zo’n mooie serene sfeer en dito akoestiek is dat ik een beetje angstig word: ik mag hier geen fouten maken; dat zou de sfeer meteen kapot maken. Het benauwt me, maar tegelijkertijd overweldigt het me. Fantastisch! Waar ik dus ook ontzettend lekker speel. Waar de koorleden echt super enthousiast zijn en waar we een heerlijke broodmaaltijd mee mogen eten.
8) Muziek met duo Puur tijdens een kerstdiner in een zorgcentrum. Waar we vooral – of eigenlijk alleen maar – voor het geld spelen.
9) Intermezzo’s met duo Puur tijdens een kerstdiner in een zorgcentrum. Waar onze muziek een plek krijgt tussen de gangen door en men dus ook echt luistert. Waar we tussen de muziek door mee mogen smullen van het heerlijke kerstdiner en onverwacht mooie gesprekken hebben met de oudjes naast ons.
De concerten zitten erop; ik kijk terug op een mooie periode. Nu kan ikzelf ook kerst gaan vieren. Maar ik hoop dat ik volgend jaar weer zoveel kerstconcerten mag spelen!
Een fotoverslag van alle kerstconcerten.
Deze concertreeks werd mede mogelijk gemaakt door alle (extra) oppassers! Mijn ouders en schoonouders, zwager en schoonzus en dank aan Bernd die de kinderen eigenlijk iets te vaak alleen naar bed hoeft moeten brengen. Ik hou van jullie 🙂