In september schreef ik een blog over alleen op kantoor. Inmiddels zijn we alweer zo’n negen maanden verder. Hoe vergaat het zelfstandigenbestaan me nu? Mijn antwoord: het gaat goed!
Soms overdenk ik de situatie nog wel eens (nou ja, soms, ik denk heel veel, dus overdenk deze situatie ook heel veel). Drie jaar geleden zat ik in mijn transitie om het zo maar even te noemen. Ik wist niet meer wat ik wilde doen op werkgebied. Dat wat ik deed aan onderwijskundig werk beviel me absoluut niet. Maar ja, hoe kom je daar uit en hoe start je iets nieuws? Supervisor Margreet vertelde me meerdere keren dat ik een snelle leerling was, maar dat geloofde ik niet zo. Nu ik meer ‘transitie’gevallen om me heen zie, zou ze wel eens gelijk gehad kunnen hebben.
Nu, drie jaar later, heb ik enorm veel mogen leren bij verschillende organisaties. Ik heb Pippi Langkous’- ‘ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan’- lef getoond. Dat bracht me bij verschillende werkzaamheden in de toetsing. Van het ontwikkelen van een serie digitale toetsitems tot het screenen van landelijke mbo-examens. Ik schreef een keuzedeel voor een mbo-methode. En op dit moment werk ik als onderwijskundige bij een kleine educatieve uitgeverij waar ik verschillende onderwijskundige werkzaamheden verricht en maak ik een concept voor een nieuwe mbo-methode voor een andere educatieve uitgeverij.
Het grootste voordeel van zelfstandig ondernemer zijn is dat ik zelf kan bepalen wanneer ik wat doe. Dat ik mijn dag helemaal zelf kan indelen zonder dat ik iemand verantwoording hoef af te leggen. Dat ik, als ik mijn suikerarme dieet even wat minder streng volg en ik overdag dipjes krijg, lekker op bed kan gaan liggen, dat ik niet hoef te vechten tegen de slaap maar er heerlijk aan toe kan geven. Dat ik in de tuin kan zitten werken als het mooi weer is. Dat ik kan sporten wanneer ik dat wil. Dat ik even pastasaus kan maken voor ’s avonds. Dat ik op de grond documenten kan doorlezen. Dat ik overdag fluit kan studeren. Ik beschik over voldoende discipline dat ik mijn werk ook gedaan kan krijgen tussen deze activiteiten door.
Heeft dit alles nu geen enkel nadeel? O ja, zeker wel. Ik ben veel alleen. Niet eenzaam, maar soms heb ik wel behoefte aan een gesprekje. Mijn werkkamer op zolder is best fijn, maar nu de eerste zonnestralen zich hebben laten zien, is het ook meteen een beginnende broeikas. Daarom ben ik op zoek naar een flexibele – of misschien wel vaste – werkplek in Meppel. Ik heb me aangesloten bij ZP Meppel en wie weet brengt me dat een werkplek en nieuwe regionale contacten. Ik heb de afgelopen tijd veel werk gehad, maar ook een paar weken langs niets kunnen doen. Dat geeft ten eerste een beetje onzekerheid, maar ten tweede ook verveling. En dan heb ik niet de motivatie om ook maar iets te gaan doen. Waardoor ik helemaal niets doe, ook geen klusjes die al tijden op mijn lijst staan (zoals de koelkast schoonmaken, de tuin bijwerken etc.). Financieel is het zelfstandigenbestaan ook niet echt handig voor mensen als wij die graag elke maand op dezelfde dag een bepaald bedrag op de rekening bijgeschreven zien staan.
Maar bij alle nadelen denk ik ieder moment: zou ik weer terug willen naar mijn werk destijds in loondienst? Nee, never, wat ben ik nu stukken gelukkiger!
WoW, wat mooi beschreven Petra! En fijn dat het zo goed gaat!
Leuk om je zo te kunnen blijven volgen. En inspiratie op te doen. We houden contact!