Als ik mensen vertel dat ik (bijna) helemaal als zelfstandige werk, krijg ik vaak de vraag ‘maar is dat niet eenzaam?’. Nee, dat is het niet. Althans: zo ervaar ik het niet. Ik ben inderdaad vaak alleen. Op werkdagen kom ik echt wel voldoende mensen tegen. Als ik de kinderen breng en haal. Als ik tussen de middag ga sporten. Als ik aan het lesgeven ben. Als ik concerten geef. Als Bernd ’s avonds weer thuis komt. Of op dinsdag als Bernd met Karlijn thuis is. Ik zit echt niet van 8.30 tot 17.30 op mijn studeerkamer op de zolder achter mijn computer.
Tijdens mijn werk in loondienst was ik zelden alleen. Maar toch voelde ik me eenzaam. Al was ik zichtbaar, ik voelde me door veel mensen niet gezien.
Nu ben ik veel minder zichtbaar, maar ik voel me veel meer gezien. Ik heb voldoende contact met collega’s, zowel in de muziek als in de onderwijskunde. Sparren over een aanpak van een opdracht (dank Auke!) doe ik nu misschien nog wel meer dan destijds in loondienst. Niet altijd live, maar via de mail en WhatsApp kan ook een heleboel gebeuren. Bij tijd en wijle mis ik wel directe collega’s. Ik mis personeelsuitjes 🙂 Ik mis soms ook (meer) feedback op mijn werk en voornamelijk op mijn manier van werken. Maar gelukkig heb ik daarvoor Annegreet 😉 Met wie ik veel concerten geef en dus ook aardig wat tijd doorbreng. En Marjella met wie ik met enige regelmaat ervaring uitwissel over het lesgeven.
Ik heb gemerkt dat ik me veel beter kan concentreren als ik alleen werk. In een omgeving die ik heb ingericht, die ruikt zoals ik dat wil, waar alleen ik invloed heb op de temperatuur (voor zover ik daar invloed op kan hebben natuurlijk). En dat ik kan sporten wanneer ik dat wil. Dat ik Joris naar de klas kan brengen en niet op de voorschoolse opvang hoef af te leveren ’s ochtends vroeg. Dat ik tussen het werken door wat steekwoorden voor een blog kan opschrijven, omdat mijn hoofd daarna weer leger is. Dat ik op bed kan gaan liggen als ik eens heel erg moe ben. Dat ik me naar niemand toe hoef te verantwoorden over mijn dagindeling (ook al was dat niet zo, het voelde wel zo). Dat ik fluit kan studeren wanneer ik dat wil. Dat ik even niets hoef te doen als ik geen zin heb om iets te doen. Daar voel ik me heel prettig bij.
Kortom: ja, ik ben meer alleen, maar nee, ik ben echt niet eenzaam.
Mooi verwoordt 👍