Ja-maar wat als alles lukt?

Ja-maar-mensen zijn voorbereid op tegenslag.
Maar hoe bereiden ze zich voor op succes?
(Berthold Gunster)

Een poosje geleden won ik een boek: “Ja-maar wat als alles lukt? – De tien regels voor een Ja-maar-vrij-leven” van Berthold Gunster.

Op de achterkant staat onder andere:
“Ja, maar … dat kan ik niet …daar ben ik te oud voor …zo ben ik nu eenmaal …wat kost dat wel niet …niet nu”

Aan de hand van 10 regels legt Berthold Gunster uit hoe je de overgang kunt maken van Ja-maar-gedrag naar Ja-en-gedrag.
Ik was natuurlijk reuze benieuwd naar de inhoud van het boek en las het binnen een paar dagen uit. Ik kwam al vrij snel tot de ontdekking dat ik al best veel Ja-en-gedrag vertoon. Soms net iets later dan ik wil (dan reageer ik primair met Ja-maar, maar verandert het snel daarna in Ja-en), maar dit boek zorgde er dus niet voor dat ik 180 graden anders ging denken. Omdat ik een Ja-en-leven heerlijk vind en een ander dit gedrag ook gun, wil ik graag een heel klein beetje inhoud met je delen.

Als eerste het verschil tussen ja-en- en ja-maar-gedrag. Berthold verwoordt dat als volgt:
“Ja-en-gedrag is een restaurant binnenkomen en vooral waarnemen wat er is: de bediening, de inrichting van het restaurant, je bent met een gezelschap mensen die je waardeert, er is een kok die voor je gaat koken, kortom: als je kijkt met een ja-en-blik dan neem je waar wat er is. En als je in staat bent te kijken naar wat er is, dan kan het niet anders, of je wordt vervuld met een gevoel van volledigheid. Het is goed. Je zegt ‘ja’ tegen een wereld waarin je je op dat moment bevindt. Kijken met een ja-en-blik leidt tot verrassing: je ziet dingen die je niet had verwacht, maar die er wel zijn.

Als je met een ja-maar-blik naar hetzelfde restaurant kijkt, zie je andere dingen. Je ziet vooral de dingen zoals ze hadden moeten zijn: het uitzicht is niet in orde, de bediening duurt te lang, de kaart is niet goed, het is rumoerig. Kortom: je ziet vooral wat er niet is. Als je met een ja-maar-blik kijkt, dan kijk je niet, maar dan vergelijk je wat je ziet met wat het had moeten zijn. En het kan niet anders of je wordt vervuld met een gevoel van gemis. Het is niet goed. Kijken met een ja-maar-blik leidt tot teleurstelling: je ziet dingen niet die je wel had verwacht, maar die er niet zijn.”

Op bladzijde 13 staat de volgende tekst, als introductie op het boek:

“Ja-maar

Ja-maar-zeggers brengen niet alleen elk idee om zeep,
ze vermoorden bedrijven, zelfs hele industrieën.

Ja, maar zo werkt het niet.
Ja, maar dat kunnen we niet betalen.
Ja, maar wat als het mislukt?

Ja-maar-zeggers hebben alle antwoorden.
Denken ze. Zij zien de beren op de weg.

Als je je in een gezelschap bevindt,
kijk rond, wie zijn hier de ja-maar-zeggers?
En kijk ook, wie zijn hier de ja-en-zeggers?
God behoede de ja-en-zeggers.

Ja-en-zeggers durven te dromen. En te doen.
Ze bereiken het onbereikbare. Keer op keer.

Ja, en hoe zorgen we dat het werkt?
Ja, en wat kunnen we investeren?
Ja, en wat als alles lukt?

Ja-en-zeggers stellen alle vragen.
Hopen ze. Zij zien de beren én de weg.”

In het boek staan dus tien regels, die allemaal uitgebreid worden toegelicht: Zeg ja tegen: zijn, de werkelijkheid, dit leven, je emoties, je vermogens, je verlangens, je doelen, anderen, elke gebeurtenis, doen.
Er staat verder zoveel interessants in, dat ik net zo goed het halve boek over kan typen. Daar heb ik geen zin in, dus ik laat het hierbij. En ik hoop dat ik je een beetje nieuwsgierig heb gemaakt naar het ja-en-leven.

De inhoud van het boek vind ik heel goed, de voorbeelden zijn zeer aansprekend. Wat ik wel erg mis, is visuele structuur. Ik wil altijd graag weten waar ik me bevind in een hoofdstuk. Wat is informatieve tekst, wat zijn voorbeelden, wat zijn belangrijke quotes, lees ik nu de eerste of de tweede paragraaf, hoe houdt het onderwerp dat ik nu lees verband met het hoofdstuk of met de vorige paragraaf? Regelmatig moest ik even terugbladeren om de structuur te ontrafelen. Dat vind ik jammer, want het zorgt er bij mij voor dat de inhoud minder beklijft.

Heb jij het boek al gelezen? Ik ben benieuwd wat je er van vond!

Zie het leven als een geschenk.
Het enige wat je hoeft te doen is het uit te pakken.

Je kunt het ook niet uitpakken.
Dat heeft een groot voordeel: het zal nooit tegenvallen.
(blz. 257)