Mijn laatste werk gerelateerde blog publiceerde ik eind december. Daar schreef ik dat ik een nieuwe baan had. Ik heb de baan nog steeds en vind de inhoud erg leuk. Ik denk dat dit het aannemen van deze baan een van de betere keuzes in mijn carrière is geweest. Ik werk dus bij Diatoetsen als psychometricus en houd me hoofdzakelijk bezig met analyseren van toetsresultaten. Ik leer hiervoor het programma R kennen, maak kennis met programmeren, interpreteer resultaten, bereken cesuren, maar werk ook aan de professionalisering van onze psychometrie-afdeling. Waar de afdeling voorheen uit één persoon bestond, werken we er nu met drie man. Dat vraagt om een overzichtelijke planning, afbakening van taken en duidelijke werkwijze. Door deze afwisseling aan werkzaamheden vliegen de werkdagen voorbij.
Waarom ik dit werk zo interessant vind? Vroeger, op de middelbare school, wilde ik de wiskunde kant op. Ik heb open dagen bezocht van de lerarenopleiding wiskunde, las informatie over econometrie. Uiteindelijk werd het onderwijskunde, met een soort van wiskundige Master. De cijfertjes zijn me blijven trekken. Ook in mijn werk daarna vond ik het doen van onderzoek en het schrijven van rapportages het leukst. In mijn werk bij Diatoetsen mag ik mijn enthousiasme voor cijfertjes weer delen met collega’s die er ook zo dol op zijn en wél veer werkervaring hebben op cijfertjesgebied.
Mijn leercurve vertoont een sterk stijgende lineaire lijn. De laatste jaren steeg hij lang niet zo snel en bleef hij zelfs soms horizontaal. Ik wist altijd al dat ik van leren houd en dat ik zelfs moet blijven leren om plezier in mijn werk te houden; in de afgelopen weken werd dit nog weer eens bevestigd. Ondanks dat ik nu al aardig wat weet, weet ik nog láng niet alles. Er valt bij Diatoetsen nog genoeg te leren heb ik gemerkt, dus ik zal me voorlopig niet vervelen.